Απίστευτο σκηνικό: Αστυνομικοί έκαναν... γκεστ σε μαθητική παράσταση - Η σκηνή που ενόχλησε

 

 

 

 

 

Αστυνομικοί έκαναν έφοδο σε μαθητική παράσταση, στο πλαίσιο Φεστιβάλ στην Ιεράπετρα.

Ένα απίστευτο περιστατικό σημειώθηκε σε θεατρική παράσταση στο πλαίσιο του 1ου Πανελλήνιου Μαθητικού Φεστιβάλ Θεάτρου Ιεράπετρας, όταν αστυνομικοί εισέβαλαν στην αίθουσα. Προηγήθηκε ανώνυμη καταγγελία για μία σκηνή από το έργο «Ο εχθρός της τάξης», του Νάιτζελ Ουίλιαμς, στην οποία μία μαθήτρια τραβάει απότομα μία γιρλάντα με ελληνικά σημαιάκια.

Σύμφωνα με το Ράδιο Λασίθι, ενώ εξελισσόταν η παράσταση, τρεις αστυνομικοί εμφανίστηκαν στην είσοδο της αίθουσας «Μελίνα Μερκούρη». Αφού συζήτησαν με τους υπεύθυνους της παράστασης, αποχώρησαν, καθώς διαπιστώθηκε ότι η γιρλάντα ήταν μέρος του σκηνικού.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ερωτήματα προκαλεί το γεγονός ότι ενώ η παράσταση αναμεταδιδόταν ζωντανά στο κανάλι ΥouTube της διοργάνωσης, λίγο αργότερα... αφαιρέθηκε.

Το βίντεο της παράστασης, πάντως, είναι διαθέσιμο στο Ράδιο Λασίθι και μπορείτε να δείτε την επίμαχη σκηνή που ενόχλησε:

Η απάντηση της ΕΛ.ΑΣ.

Από την Ελληνική Αστυνομία επισημαίνονται τα ακόλουθα:

«Η Ελληνική Αστυνομία, λειτουργεί πάντα με απόλυτο σεβασμό στο Σύνταγμα και τους νόμους τους κράτους, που διασφαλίζουν την ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης και τη δημιουργικότητα των νέων ανθρώπων, ιδίως των μαθητών.

Παράλληλα όμως οφείλει να διερευνά κάθε καταγγελία, επώνυμη ή ανώνυμη. Στο πλαίσιο αυτό κινήθηκαν οι αστυνομικοί και στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν έδρασαν αυτεπάγγελτα αλλά ανταποκρίθηκαν σε ανώνυμη τηλεφωνική καταγγελία, όπως προβλέπεται από την αποστολή και τις αρμοδιότητες της Ελληνικής Αστυνομίας.

Η πραγματικότητα είναι ότι οι αστυνομικοί, που εκείνη τη στιγμή εκτελούσαν διατεταγμένη υπηρεσία εποχούμενης περιπολίας, προσέγγισαν τον χώρο της εκδήλωσης με διακριτικότητα, χωρίς να διακόψουν ούτε να παρεμποδίσουν τη διεξαγωγή της παράστασης, ούτε να προβούν σε οποιονδήποτε έλεγχο, προσαγωγή, καταγραφή στοιχείων μαθητών ή σε άλλη ενέργεια που θα περιόριζε την ελευθερία έκφρασης.

Αντιθέτως, συνομίλησαν αποκλειστικά και μόνο με τους υπεύθυνους εκπαιδευτικούς, σε χώρο εκτός της αίθουσας της εκδήλωσης, προκειμένου να ενημερωθούν και να διαπιστώσουν τα καταγγελλόμενα.

Συνεπώς, οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία ή παρουσίαση των πραγματικών περιστατικών, που αποσκοπεί στη δημιουργία εντυπώσεων περί δήθεν "λογοκρισίας" ή "αστυνομικής αυθαιρεσίας", στερείται κάθε αντικειμενικής βάσης και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Η Ελληνική Αστυνομία παραμένει προσηλωμένη στον θεσμικό της ρόλο, με πρώτιστη προτεραιότητα τη διαφύλαξη της δημόσιας τάξης και ασφάλειας και την προστασία των δικαιωμάτων όλων των πολιτών».

Η περίληψη του έργου (από τη σελίδα του Εθνικού Θεάτρου):

«Σε μια σχολική αίθουσα οι μαθητές περιμένουν κάποιον καθηγητή. Νέα παιδιά που καταστρέφουν οτιδήποτε γι’ αυτούς εκπροσωπεί το σύστημα που το θεωρούν εχθρό τους, όπως και το σχολείο. Αμφισβητούν τα πάντα και τους πάντες, επαναστάτες και αντιρρησίες, θύτες και θύματα την ίδια στιγμή. Περιμένουν αλλά το ωρολόγιο πρόγραμμα για το συγκεκριμένο τμήμα, γράφει μόνον «κενό». Τελικά απορρίπτουν αυτοί το σύστημα ή το σύστημα τους απορρίπτει;

Η αναμονή τους οδηγεί σε μια «επαναστατική» απόφαση: να γίνουν οι ίδιοι καθηγητές του εαυτού τους ακολουθώντας έναν ανορθόδοξο οδηγό σπουδών. Οι μαθητές-καθηγητές μοιράζονται τους φόβους, τις ζωές τους, τις σκέψεις τους και αναλαμβάνουν να μιλήσουν για ζητήματα που γνωρίζουν από ελάχιστα έως πολύ καλά: σεξ, κοινωνικοί αποκλεισμοί, οργή, αλλόκοτες συνταγές μαγειρικής, ιστορίες οικογενειακής γαλήνης, ξενοφοβικά κρεσέντο έως ακραίες ποιητικές στιγμές της καθημερινότητας.

Ο εχθρός της τάξης παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1978 στο Λονδίνο ενώ o Πέτερ Στάιν σκηνοθέτησε την κινηματογραφική εκδοχή του έργου στο Ανατολικό Βερολίνο το 1983. Η ταινία του 2013 σε σκηνοθεσία Rok Bicek τιμήθηκε με το βραβείο Fedeora Award στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας.

Η Γεωργία Μαυραγάνη χρησιμοποιεί το έργο του Νάιτζελ Ουίλιαμς, που αφηγείται τις ιστορίες έξι μαθητών σε ένα σχολείο του Νότιου Λονδίνου στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ως δραματουργικό καμβά πάνω στον οποίο ζωντανεύουν οι ιστορίες των εφήβων στο 2021 σε μια μητρόπολη, κάπου στον ανεπτυγμένο κόσμο ή σε μια μικρή πόλη κάπου πιο νότια στο ημισφαίριο.» 

Πηγή: dnews.gr