Φέτος δεύτερη μέρα του Πάσχα, 58 χρόνια μετά από εκείνη τη μαύρη επέτειο της 21ης Απριλίου του 1967..

TΟΥ ΑΝΕΣΤΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ

Μνήμες δύσκολες και σκέψεις για όποιον την έζησε..
Κι όμως τόσα χρόνια μετά και δεν πρέπει να λησμονούμε τι σήμαινε για τον ελληνικό λαό
αυτή η χούντα και να μην πάψουμε να μιλάμε στις νέες γενιές για αυτήν.
Το 1965 ο Γέρος της Δημοκρατίας, ο Γεώργιος Παπανδρέου έφερε τη δημοκρατία στην
πατρίδα μας μα αυτή η ελευθερία καταλύθηκε βίαια όταν μια ομάδα στρατιωτικών
αποφάσισε παράνομα και αντισυνταγματικά να εγκαταστήσει ένα φασιστικό καθεστώς για
εφτά χρόνια!

Ένα φασιστικό καθεστώς που δεν εμπόδισε τη βίαιη εισβολή στην Κύπρο, που θρήνησε
νεκρούς, την ελευθερία της και την ανεξάρτητη ταυτότητα της. Από την κατάρρευση της
συνηθίζουμε να λέμε πως η δημοκρατία στέριωσε μα τελικά σε όλα τα μήκη και τα πλάτη
του κόσμου ο φασισμός είναι ίδιος.
Και ναι υπάρχει γύρω μας φασισμός! Φασισμός βλέπουμε τι γίνετε στην Ουκρανία που
χιλιάδες άνθρωποι σκοτώνονται! Το ίδιο και στην Παλαιστίνη που παιδιά εκλιπαρούν για
ένα πιάτο φαγητό, τα ίδια που θάβουν τους γονείς τους και μένουν ολομόναχα στον
όλεθρο του πολέμου.!
Φασισμός υπάρχει στην Αμερική που οι κυβερνώντες της με γνώμονα το κέρδος δεν
διστάζουν να εκμεταλλεύονται άλλα κράτη, να παρεμβαίνουν στα εσωτερικά τους, να
ανατρέπουν δημοκρατικά εκλεγμένη εξουσία φέρνοντας χούντα και να μεθοδεύουν
αδίστακτα τον αλληλοσπαραγμό λαών!
Και στην Ελλάδα; Υπάρχει δημοκρατία; πώς μπορεί να υπάρχει όταν η δεξιά ελέγχει τα
μέσα μαζικής ενημέρωσης και εφαρμόζει πολιτικές που δεν ψηφίστηκαν από τον
Ελληνικό λαό; !
Κι οι νέοι δε γνωρίζουν πως για να αποκτήσει δημοκρατία και ελευθερία τούτος ο τόπος
άνθρωποι αγωνίστηκαν και έχασαν ακόμη και τη ζωή τους για τα αυτονόητα! Ψωμί- στέγη
- παιδεία -υγεία - ελευθερία!
Για όσα οφείλει ένα κράτος να παρέχει στους πολίτες του κάποτε εμείς φυλακιστήκαμε,
διωχθήκαμε, βασανιστήκαμε, χάσαμε ζωές και δικούς μας ανθρώπους γιατί υψώσαμε τη
γροθιά μας, βροντοφωνάξαμε για όλο τον ελληνικού λαό πως ο φασισμός δεν θα
περάσει και δεν θα εγκαταλείψουμε τον αγώνα μας μέχρι η δημοκρατία να νικήσει και
καθένας και καθεμιά μας να έχει δικαιώματα, στοιχειώδη αγαθά και μια ζωή με
αξιοπρέπεια!
Και ήμασταν όλοι αυτοί που παλέψαμε αγνά χωρίς ιδιοτέλεια όχι όπως βολικά το
αφήγημα της δεξιάς έχρισε τη γενιά του Πολυτεχνείου και τους αγωνιστές ενάντια στη
χούντα τυχοδιώκτες, πολιτικούς αριβίστες που εξαργύρωσαν τη συμμετοχή τους στην
αντίσταση με θέσεις εξουσίας που χρεοκόπησαν τη χώρα! Οχι!

Αυτό είναι μέγα ψεύδος! Ελάχιστοι έγιναν βουλευτές, υπουργοί και πόσο μάλλον στη
σημερινή βουλή ούτε ένας από τους 300 δεν υπάρχει ανάμεσά τους που έλαβε μέρος σε
αυτόν τον ηρωικό αγώνα!
Αυτό το ανιστόρητο ψέμα, όπλο στην επίθεση από την ώρα και της ίδρυσης του ενάντια
στο Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα!
Η αλήθεια είναι αυτή που τέτοιες μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας σε εκείνα τα σκοτεινά
κελιά της Αίγινας, του Επταπυργίου και πόσων ακόμη τόπων εξορίας και βασανιστηρίων

μονάχοι με συντροφιά τα ιδανικά μας ψάλλαμε τα τροπάρια της πίστης μας και Πάσχα
κάναμε σε προαύλια φυλακών.
Και νέοι αμέτρητοι χάθηκαν που δεν άντεξαν στα βάναυσα βασανιστήρια και άλλοι
θανατώθηκαν και όσοι μείναμε ζωντανοί ποτέ δεν τους ξεχάσαμε ..
Αλήθεια λοιπόν είναι όσοι έφυγαν για τις ιδέες τους που δεν αρνήθηκαν ποτέ ακόμη κι
αν κόστισε τη ζωή τους!
Αλήθεια είναι πως παλέψαμε για πραγματική ελευθερία! Αλήθεια είναι πως σπιλώθηκε ο
αγώνας μας!
Αλήθεια είναι πως δεν θα πάψουμε να λαχταράμε τη δημοκρατία των οραμάτων μας και
ακόμη δεν θα πάψουμε να λαχταράμε οι νέοι μας να ενώσουν τη φωνή τους με τη δική
μας μέχρι η δική μας να σιγήσει, ξέροντας πως αφήσαμε σε ικανά χέρια τις αξίες μιας
ολόκληρης ζωής..
Καλό μας αγώνα σύντροφοι, παλιοί και νέοι..
Ανέστης Αναστασιάδης πρώην αντιδήμαρχος Δήμου Θεσσαλονίκης και πρώην πολιτικός
κρατούμενος στις φυλακές Αίγινας και Επταπυργίου 1667-1974