*Γράφει ο Χρήστος Κ. Μακρίδης
Ακούς ένα στέλεχος πρώτης γραμμής, με μακρά θητεία στο
κομματικό γίγνεσθαι της χώρας, να ομιλεί για την επικαιρότητα και τα γεγονότα
που την επιβαρύνουν, και πλήττεις από τον δογματισμό της σκέψης του και τον
εθνομηδενισμό των μηνυμάτων που εκπέμπει. Είναι προφανές πως μετά τόσα χρόνια
δύσκολου εναγκαλισμού, ιδιάζουσας κοινοβουλευτικής συμπόρευσης και αγαστής
συνεργασίας με τον ιδεολογικό του εχθρό, προσπαθεί μάταια και ανεπιτυχώς να
εξαγνίσει την προδομένη "αριστερή" συνείδηση του. Διαφεύγει ίσως της
προσοχής του ότι, η απόσταση ανάμεσα στους εθνομηδενιστές και στους
κατ΄επάγγελμα πατριώτες είναι ανύπαρκτη έως μηδενική. Στη χώρα, υπάρχουν ακόμη
πολίτες που σφύζουν από πάθος και πίστη για κάθε τι το ελληνικό, το εθνικό.
Πιστεύουν στην κληρονομιά, στις δυνάμεις, στις αξίες και στα ιδεώδη του έθνους,
Πολίτες που ριγούν στην όψη της γαλανόλευκης σημαίας και εμπνέονται από τους
αγώνες του Έθνους. Που επιδιώκουν να οικοδομήσουν στερεές σχέσεις εμπιστοσύνης
έναντι των δημοκρατικών θεσμών, και με όχημα τη νέα κοινωνική, πολιτική και
εθνική συνείδηση να χτίσουν, στη βάση του νέου συλλογικού οράματος, τη νέα
προοπτική της χώρας.
Ζούμε σε μια εποχή πολιτικής υπανάπτυξης όπως η σημερινή,
όπου το αυτονόητο γίνεται διαρκώς ζητούμενο. Στην οποία περισσεύει ο λαϊκισμός
και η αοριστία, ο γραφικός επιτηδευμένος ελιτισμός και η κενολογία της σκέψης.
Εποχή στην οποία οι λαϊκιστές της πολιτικής ζωής κάνουν θόρυβο, προκειμένου
έτσι, εν μέσω παράλληλων κακόηχων μονολόγων, να αποσπάσουν την προσοχή της
κοινωνίας. Μια εποχή με πολλές γκρίζες όψεις, ποικίλα γεγονότα και οριακές
καταστάσεις που χρήζουν πολλαπλής ανάγνωσης και διαφορετικής ερμηνείας. Στην
οποία περιφρονούνται οι ελληνικές αξίες, αμφισβητείται η ιστορική μνήμη και
λοιδορούνται τα εθνικά σύμβολα. Εποχή στην οποία η χώρα ακρωτηριάζεται υλικά,
ηθικά και πνευματικά. Μια εποχή που ο εν λόγω πολιτικός "ταγός", όπως
άλλωστε οι κομματικά και ιδεολογικά ομόσταυλοι του, παραμένει δέσμιος του
βερμπαλισμού της αριστερής του σκέψης και των γνωστών ιδεολογικών του εμμονών.
Σε κάθε περίπτωση, η στάση του επιβεβαιώνει περίτρανα τα λόγια του Τσώρτσιλ,
ήτοι "Μερικοί έχουν το χάρισμα να συμπιέζουν μια τεράστια ποσότητα λέξεων
στην πιο ελάχιστη ποσότητα σκέψης"....!!!!!!!!!!!!
Χρήστος Κ. Μακρίδης
Πολιτικός Επιστήμων
- Τεχ.Γεωπόνος- Παιδαγωγός
Ωραιος συμφωνω
ΑπάντησηΔιαγραφή