ΤΟ ΚΑΛΑΜΠΟΚΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ
Στη Καρατζόβα υπάρχει
ένα θαύμα
ένα φυτό λεβέντικο με περίεργα μαλλιά.
Μέσα στα μακρά του φύλλα κρατούσε
Σπόρο άφθονο και μου
το πρόσφερε
με μεταξένιο αέναο χαμόγελο.
καλαμπόκια πελώρια και καθαρά,
παραγέμισαν το
βαλάντιο της πλωτής ζωής μου.
Αόρατο σερβίτσιο η ευτυχία
που βρήκε χωράφι να ανθίσει
και σε τσέπες να καθίσει.
Στη Καρατζόβα υπάρχει
ένα περιστέρι,
Σα κλαδί ολόλευκο με
ρόδα στην ψυχή.
Το καλαμποκίσιο σπόρο που τσιμπολογάει
μια χαρισματική σύνθεση σε θέα μαγική
με κρυσταλλένιο γερακίσιο πρόσωπο.
Ήρθε σαν πανσέληνος ολόχρυση
Τον κάμπο ολάκερο να αποκτήσει
Και το βαλάντιο χωρίς
ίδρωτα να γεμίσει
Κι ύστερα με μανδύες
γαλονάτους
Να γίνεται άρχοντας θνητών και καλαμποκιών
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΉς
ΡΕ ΠΕΤΡΟ ΤΙ ΣΥΜΒΑΝΕΙ ΤΕΛΩΣ ΠΑΝΤΩΝ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑΜΠΟΚΙΑ? ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ή ΚΑΝΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ..... ΔΩΣΤΑ ΣΤΗ ΦΟΡΑ.ΩΡΑΙΟΣ Ο ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΠΑΡΑ ΤΩ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφή